Wyniki badań przeprowadzonych do roku 2017, czyli roku publikacji mojego artykułu „The Brain Basis for Misophonia”, pokazują, że u osób chorych na mizofonię dochodzi do nieprawidłowej komunikacji pomiędzy obszarami słuchowymi i motorycznymi mózgu. Rzeczywiście jest to niezwykle wrażliwe połączenie. Najciekawszą rzeczą, jaką zaobserwowaliśmy podczas funkcjonalnych badań MRI mózgu, jest to, że u osób cierpiących na mizofonię zwiększa się komunikacja między korą słuchową a obszarami kontroli motorycznej twarzy, ust i gardła. Odkryliśmy podobny wzorzec komunikacji między obszarami wzrokowymi i motorycznymi, co wyjaśniałoby, dlaczego mizofonia może wystąpić, nawet jeśli jest wyzwalana przez wizualny „wyzwalacz”. Dlatego też osoby mizofoniczne bardzo często są także mizokinestetyczne (to znaczy manifestują nienawiść do niektórych powtarzalnych ruchów). Oto podstawy, na których wraz z najważniejszymi międzynarodowymi naukowcami oraz we Włoszech z Włoskim Stowarzyszeniem na rzecz Mizofonii będziemy w nadchodzących latach pracować nad badaniami i leczeniem.
Prof. Sukhbinder Kumar