Όταν η Νίκη βρίσκεται στο μετρό και το άτομο που κάθεται απέναντί της μασάει τσίχλα με το στόμα ανοιχτό, ο σφυγμός της επιταχύνεται μέσα σε δευτερόλεπτα. Εάν το άτομο αυτό αρχίσει επίσης να χτυπάει τα χείλη του ή να κάνει φούσκες με την τσίχλα, η επιθετικότητά της θα αυξηθεί αφάνταστα. Για ανθρώπους όπως η Νίκη, αυτό δεν είναι μόνο δυσάρεστο, αλλά είναι ένα βασανιστήριο. Πάσχει από Μισοφωνία και είναι υπερευαίσθητη σε ορισμένους καθημερινούς ήχους. Κάθε ρουθούνισμα, ροχαλητό, ή χτύπημα γίνεται ένα ακουστικό όργανο βασανισμού για τη Νίκη, ανοίγοντας δρόμο στον εγκέφαλό της μέσω του αυτιού της, πατώντας έναν διακόπτη και προκαλώντας την έκρηξη του συναισθηματικού της κόσμου. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της, αντιμετωπίζει αυτά τα συναισθήματα, τα οποία είναι δύσκολο να ελέγξει. «Από τη μία στιγμή στην άλλη, μία οργή εκτοξεύεται μέσα μου και γίνομαι ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος», λέει η 30χρονη. Αυτό της δημιουργεί συχνά προβλήματα με την οικογένειά της, τους φίλους ή τον σύντροφό της. «Μισώ τη δυνατή αναπνοή ή το ροχαλητό. Με δυσκολία αντέχω όταν κάποιος βγάζει υπολείμματα φαγητού από τα δόντια του με τη γλώσσα του ή μιλάει με γεμάτο στόμα», εξηγεί η Νίκη, της οποίας η λίστα με τους εριστικούς ήχους μεγαλώνει όλο και περισσότερο με τα χρόνια.