Η Μισοφωνία, που κυριολεκτικά σημαίνει «μίσος για τους ήχους», είναι μία κατάσταση κατά την οποία οι συνηθισμένοι καθημερινοί ήχοι, όπως οι ήχοι κάποιου που τρώει φαγητό, πίνει νερό, ή αναπνέει προκαλούν απίστευτη δυσφορία στο άτομο που πάσχει από τη διαταραχή. Δεδομένου ό,τι αυτοί οι «εριστικοί» ήχοι είναι συνηθισμένοι σε κοινωνικές καταστάσεις, τα άτομα που πάσχουν από Μισοφωνία αποφεύγουν τις οικογενειακές συγκεντρώσεις, τη χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς, κ.λπ. Στο εργαστήριό μας στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, εργαστήκαμε για να κατανοήσουμε τον εγκεφαλικό μηχανισμό της Μισοφωνίας.

Το 2017, δείξαμε ό,τι ένα τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται πρόσθια νησίδα, το οποίο εμπλέκεται στην επεξεργασία των συναισθημάτων, ενεργοποιείται έντονα όταν τα άτομα που πάσχουν από Μισοφωνία ακούν τους εριστικούς ήχους. Από την άλλη πλευρά, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ό,τι το τμήμα του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τους ήχους (ακουστικός φλοιός) λειτουργεί κανονικά στους ασθενείς με Μισοφωνία. Στην πιο πρόσφατη μελέτη μας, που δημοσιεύτηκε το 2021, δηλώσαμε ό,τι η Μισοφωνία δεν είναι μία διαταραχή επεξεργασίας του ήχου, αλλά σχετίζεται με τον τρόπο που επεξεργαζόμαστε τα οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα των άλλων ανθρώπων.

Το γενικό μήνυμα της απεικόνισης του εγκεφάλου είναι ό,τι η «ανωμαλία» στη Μισοφωνία δεν βρίσκεται στο τμήμα του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τους ήχους, αλλά σε τμήματα του εγκεφάλου που ερμηνεύουν και δίνουν «νόημα» στους ήχους. Ελπίζουμε ό,τι τα αποτελέσματα της μελέτης μας θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών θεραπειών για τη Μισοφωνία στο μέλλον.
Καθηγητής Sukhbinder Kumar