Biały szum

Jest to dźwięk kreowany przez zestaw wszystkich słyszalnych częstotliwości wytwarzanych z jednakową intensywnością: z tego powodu jest bardzo skuteczny w maskowaniu dźwięków otoczenia, które mogą być irytujące, takich jak dźwięki wyzwalające. Przypomina szum wody, słyszany podczas ulewy lub w pobliżu wodospadu.

Biofeedback (zobacz także Neurofeedback)

Jest to proces treningowy, który pozwala jednostce kontrolować reakcje fizjologiczne organizmu, takie jak tętno i temperaturę skóry, podczas wystawienia na różne bodźce sensoryczne lub odczuwanie emocji.

Choroba współistniejąca

Współistnienie dwóch lub więcej patologii u tej samej osoby jest elementem budzącym duże zainteresowanie, szczególnie w odniesieniu do patologii będących przedmiotem wstępnych badań lub pierwszej definicji, takich jak mizofonia.

Częstotliwość (wysokość dźwięku)

W akustyce definiuje się ją jako liczbę drgań na jednostkę czasu (sekundę). Duża liczba wibracji na sekundę wytwarza wysokie dźwięki, takie jak ćwierkanie ptaków, podczas gdy mała liczba wibracji na sekundę wytwarza niskie dźwięki, takie jak grzmot.

Dźwięk wyzwalający – trigger

Dźwięki, które w szczególnie gwałtowny sposób wywołują reakcję mizofoniczną u osób dotkniętych chorobą. Są to przede wszystkim odgłosy żucia, połykania i oddychania wydawane przez innych.

Fonofobia

Jest to lęk przed dźwiękami, na ogół również dźwiękami uważanymi za normalne i o akceptowalnym natężeniu, ale nie jest on spowodowany wyłącznie określonym zestawem dźwięków, jak w przypadku mizofonii.

Głośność (dźwięk)

W akustyce jest to subiektywna percepcja natężenia dźwięku (pozwalająca na rozróżnienie dźwięków głośnych i słabych). Inaczej niż w przypadku nadwrażliwości słuchowej, w mizofonii głośność nie stanowi problemu: zarówno ciche, jak i głośne dźwięki mogą powodować niepokój.

Nadwrażliwość słuchowa

Polega na zwiększonej wrażliwości na dźwięk. Osoby cierpiące na nadwrażliwość słuchową odbierają ciche i normalnie komfortowe dźwięki za bardzo głośne.

Naśladownictwo

Polega na „automatycznym” i nieświadomym kopiowaniu działań innych. Uważa się, że mechanizm naśladowania odgrywa ważną rolę w wystąpieniu reakcji mizofonicznej.

Neurofeedback (zobacz także Biofeedback)

Jest to rodzaj biofeedbacku, który dotyczy aktywności mózgu: zwykle opiera się na przepływie informacji uzyskanych za pomocą elektroencefalografii – EEG.

Neuronauka

Obejmuje wszystkie badania dotyczące układu nerwowego i obejmuje kilka dziedzin biologicznych, takich jak biologia molekularna, biologia komórki, biologia rozwoju, fizjologia, biochemia, anatomia, genetyka itp. Pomimo długiej historii, neuronauka otrzymała decydujący impuls w drugiej połowie XX wieku, dzięki rozwojowi nowoczesnych technologii medycznych i informatycznych.

Pobudzenie

Reakcja, która występuje u osoby mizofonicznej wystawionej na ‘dźwięki wyzwalające’. Może występować na poziomie sensorycznym, cielesnym lub emocjonalnym. Polega na niepokojącym uczuciu i powoduje tak zwaną reakcję ‘’walcz lub uciekaj”.

Przednia wyspa

W mózgu ssaków, w obu półkulach, jest to przód tzw. „kory wyspowej”. Wiadomo, że przednia wyspa jest zaangażowana w przetwarzanie emocji, kontrolę motoryczną, doświadczenia interpersonalne oraz w kontrolną aktywność naszych narządów wewnętrznych, takich jak serce/płuca.

Przezczaszkowa Stymulacja Magnetyczna (TMS)

Jest to metoda terapeutyczna polegająca na zastosowaniu przezczaszkowych stymulatorów magnetycznych, nieinwazyjnych, z funkcją remodulowania aktywności ośrodków mózgowych związanych z szeregiem zaburzeń medycznych i psychiatrycznych.

Reakcja „walcz lub uciekaj”

Jest to fizjologiczna reakcja neuronalna, która pojawia się w odpowiedzi na sytuację odczuwaną jako niebezpieczną i zwykle występuje u osób z mizofonią, gdy są nadmiernie pobudzone dźwiękami wyzwalającymi. Ma ogromny wpływ na jednostkę, u której jest uwalniana, ponieważ wpływa na autonomiczny układ nerwowy, a następnie powoduje uwolnienie różnych hormonów.

Terapia Poznawczo-Behawioralna (CBT)

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest zorientowana na uświadomieniu podmiotowi jego własnych „przekonań” (wiedzy, myśli, przeszłych doświadczeń) związanych z określonymi sytuacjami lub bodźcami będącymi źródłami dyskomfortu, niepokoju lub złego samopoczucia. Świadomość i przeformułowanie tych przekonań ma na celu umożliwienie jednostce rozwinięcia umiejętności „radzenia sobie” w odniesieniu do samych sytuacji.

Uczenie się

Może mieć miejsce w kontekstach formalnych, takich jak szkoła, uniwersytet lub szkolenie zawodowe, kontekstach nieformalnych, takich jak zwiedzanie muzeum i wyjazd na wycieczkę w ramach działalności kulturalnej, lub kontekstach nieoficjalnych, takich jak rozmowy z przyjaciółmi lub informacje zaczerpnięte z filmów.

Włączanie

Społecznie rzecz biorąc, dotyczy indywidualnego włączenia i uczestnictwa w różnych sferach społecznych a także obejmuje włączanie w edukacji i pracy. Jej ostatecznym celem jest zapewnienie aktywnego zaangażowania każdej jednostki w życie społeczne niezależnie od obecności elementów ograniczających.