Misofonya, ses maruziyeti ile ilişkilendirilen şiddetli ve özel bir azalmış ses tolere etme biçimi ve kulakta rahatsızlık veya kulak ağrısıdır. “Misofonya” terimi, ilk kez 2001 yılında nörobilimciler Margaret M. Jastreboff ve Pawel J. Jastreboff tarafından yazılan bir bilimsel makalede ortaya çıktı. Bu makalede, Misofonya’yı psikolojik kökenli iyi bilinen bir ses bozukluğu olan Fonofobi’den ayırdılar. Fonofobiden farklı olarak, Misofonya nörolojik düzeyde bir bozukluk gibi görünmektedir. Şu anda, Misofonya üzerine yapılan araştırmalar ve çalışmalar nihai değil ancak önemli hedeflere ulaşmıştır. 2017 yılında, Newcastle Üniversitesi Sinirbilim Enstitüsü tarafından gerçekleştirilen ve şu anki projenin bir üyesi olan Sukhbinder Kumar tarafından yönetilen deneysel bir çalışma, Misofonyaya sahip bireylerin beyin yarım kürelerinin ön lobunda fiziksel bir farklılık ortaya çıkardı; ventromedial prefrontal korteksin gri maddesinde daha yüksek miyelinleşme bulunmaktaydı. Misofonya, etkilenen çocukların, yetişkinlerin ve yaşlıların daha yüksek sesli ortamlara girmeyi önlemek ve iş yapmayı ve sosyal etkileşimde bulunmayı engelleyecek şekillerde davranmasına neden olur.

Misofonya hakkında daha fazla bilgi edinmek için bölümümüzü ziyaret edin.